Pagina's

donderdag 30 juli 2009

Ieder pondje plakt aan ‘t kontje

Dit zei laatst iemand tegen mij tijdens het naar binnenwerken van een vette hap, terwijl ik een gezond appeltje stond te eten. Zij was zich maar al te goed bewust van het feit dat ze het maar beter kon laten, maar ja de verleiding was té groot. De titel van deze column zou een leuke reclameslogan kunnen zijn, al weet ik niet voor welk product.

Mensen die goede reclamecampagnes bedenken bewonder ik zeer, want ik kan het niet. Ik werd onlangs uitgenodigd via een persoonlijke brief voor een gesprek met de directeur van een reclamebureau. Naast de brief bevatte de enveloppe ook een gebaksvorkje en de brief zelf was voorzien van een illustratie van een uitnodigend stuk taart. “Als u voor de koffie zorgt komen wij met gebak en kunt u proeven hoe onze aanpak smaakt” was de strekking van de boodschap. Erg creatief en leuk gevonden.

Reclame die past bij de ontvanger
Een paar dagen later werd ik keurig gebeld of ik de brief had ontvangen en of de directeur een keertje langs mocht komen. Eerlijk gezegd was de gebaksvork al in de besteklade verdwenen en de brief in het ronde archief. Omdat ik een zeer gematigd eter ben, zeker tijdens het werk, zat te niet te springen om een gratis stuk taart en ook heb ik geen behoefte aan een reclamebureau, dus heb ik het verzoek resoluut doch vriendelijk afgewezen. Maar met hun creatieve aanpak hebben ze zich wel bij mij op de kaart gezet.

Een paar weken later tijdens een netwerkbijeenkomst ontmoette ik toevallig alsnog de betreffende directeur van het reclamebureau. Hij gaf daar een presentatie over online marketing. De man had een fikse buikomvang en scheurde zowat uit zijn overhemd en omdat het nogal warm was liep hij behoorlijk ongezond te hijgen. Hij had blijkbaar heel wat bezoeken afgelegd de achterliggende weken en klaarblijkelijk wat veel taartjes gegeten. Waarschijnlijk had hij zijn hobby met zijn werk gecombineerd. Ik kon ineens geen enkele waardering meer opbrengen voor de marketingcampagne. Mij stelde dat direct voor een enorm dilemma.

Kosten voor de gemeenschap
Ik ben adviseur en mijn adviezen gaan verder dan het werk. Mij gaat het om de menselijke maat en dat betekent niet alleen dat we goed met ons personeel en collega’s moeten omspringen, maar zeker ook goed voor onszelf moeten zorgen. Vitale en gezonde mensen zitten lekkerder in hun vel en presteren beter. De man van het reclamebureau richt zichzelf op deze manier te gronde. Zijn bedrijf vaart er wellicht wel bij maar hij zelf niet. Maar hoe kan ik dat nu met goed fatsoen bij hem onder de aandacht brengen?

Obesitas vormt steeds meer een toenemend gevaar voor de volksgezondheid. Het kan namelijk leiden tot hart- en vaatziekten, diabetes, gewrichtsproblemen en zelfs tot kanker. Naar schatting 35% van de Europese bevolking kampt met overgewicht. Een serieus probleem waar het Europees Parlement speciale aandacht voor vraagt. In een onlangs gepubliceerd rapport in de VS wordt gesteld dat de consequenties van zwaarlijvigheid ongeveer 10% van de totale medische kosten bedraagt, zo’n 103 miljard dollar. Vooral bij kinderen neemt het aantal dat te dik is sterk toe, een ernstig probleem voor de toekomst, zeggen deskundigen. Toch wordt overgewicht nog steeds niet als een echt probleem beschouwd, terwijl de gevolgen gelijk zijn aan dat van roken.

Aanpassen van de levensstijl
Het is in ons dagelijks leven beslist niet eenvoudig om gewicht te verliezen of op peil te houden. Onze cultuur wordt bepaald door het vrijemarktprincipe waarin genot en gemak een belangrijke rol spelen. Fastfood vormt hierin een belangrijk onderdeel en de reclame speelt daar driftig op in. Er zal een mentaliteitsverandering en een aanpassing van de levensstijl nodig zijn om het tij te keren. Hier ligt een belangrijke taak voor de overheid weggelegd door het geven van goede voorlichting. Maar vooral ligt er een belangrijke uitdaging voor de voedingsmiddelenindustrie om gezondere voeding te produceren. Ook bij ouders ligt een opvoedende en voorbeeld gevende taak.

Omdat de man van het reclamebureau mij tijdens zijn presentatie een paar goede tips aan de hand deed over online marketing heb ik besloten wat terug te doen. Ik heb hem een briefje gestuurd met wat tips over gezond en vitaal leven. En als hij behoefte heeft aan een persoonlijk gesprek dan ben ik daar altijd toe bereid onder het genot van een kopje koffie “zonder” of een glaasje mineraalwater.

Tips voor een gezond voedingspatroon:
· Bewuster en minder eten;
· Meer gezonde voeding;
· Minder gemaksvoeding;
· Beperk de tussendoortjes;
· Drink voldoende water;
· Matig met zout, suiker, vet en alcohol;
· Voldoende bewegen (pak wat vaker de fiets in plaats van de auto = ook goed voor het milieu);
· Doe eens een keer een vastenkuur (wel onder deskundige begeleiding).
.

donderdag 9 juli 2009

What have we done to the world

Dit zingt Michael Jackson in zijn aangrijpende nummer “Earth Song”, een aanklacht tegen de uitbuiting en de teloorgang van onze planeet. Maar we kunnen ons eveneens afvragen: Wat heeft de wereld Michael Jackson aangedaan?

Een geweldige zanger, danser, entertainer is niet meer. Wie is er niet opgegroeid met zijn muziek? Wie heeft er niet gekeken naar zijn imposante videoclips en gedanst op zijn muziek? Hij mag met recht de King of Pop genoemd worden. Maar helaas zijn flexibele benen konden de weelde niet aan.

Lang voor de duurzaamheidhype van Al Gore, is door velen de manier waarop we met onze planeet aarde omgaan aan de kaak gesteld. Ook Michael Jackson heeft dat al begin jaren ’90 gedaan. Met nummers als Heal the World en Earth Song heeft hij aandacht gevraagd voor de exploitatie en uitbuiting van onze planeet.

In de videoclip van Earth Song wordt op indringende wijze getoond hoe verkeerd wij bezig zijn. Wij doden onschuldige dieren. Olifanten slachten we af voor ivoor, zeehonden voor hun huid en walvissen voor hun levertraan en vet. We kappen oerbossen en verdrijven hele volksstammen uit hun natuurlijke habitat. We voeren oorlog waarbij kinderen sneuvelen. En we onttrekken enorme hoeveelheden natuurlijke hulpbronnen aan de aarde en putten daarmee onze grond uit. We hebben onze atmosfeer aangetast en vervuilt. En dat alles om onze welvaart te vergroten.

We zijn doorgeschoten in onze zoektocht naar materiële welvaart. Consumeren is het adagium van onze tijd. Onze moeder aarde is echter geen onuitputtelijke bron, maar een levend organisme in nood, waar terecht aandacht voor wordt gevraagd. Maar het is niet alleen onze aarde die ten onder gaat, de mensheid heeft niet alleen zijn leefomgeving aangetast, maar ook zichzelf.

De druk die wij mensen onszelf, maar vooral ook de iconen van onze tijd opleggen, is beknellend en zelfs vernietigend. De cultuur die wij hebben ontwikkeld, het door de media opgedrongen schoonheidsideaal, is schadelijk. Wij moeten eeuwig jong blijven, ons mooier voordoen dan we zijn en we doen er alles aan om dat te bereiken. Zelfs als we onszelf moeten verminken.

Was Michael Jackson als gewone jongen door het leven gegaan dan was hij waarschijnlijk niet op deze tragische wijze aan zijn einde gekomen. Al vroeg in zijn leven is hij geëxploiteerd ten koste van zijn kind zijn en ten koste van zijn vrijheid. Neem daarbij het feit dat nooit eerder een zwarte artiesten zo populair is geweest. Is het raar dat hij een totaal verkeerd beeld van zichzelf heeft gekregen?

Racisme en onderdrukking heeft een collectief geheugen. Het gevoel anders te zijn, er niet bij te horen, het gevoel van inferioriteit is bij bepaalde groepen mensen diep verankerd. Michael Jackson heeft dat gevoel helaas vertaald naar de buitenkant en door zijn succes heeft hij de mogelijkheden gehad daar wat aan te doen. En waarschijnlijk heeft gebrek aan liefde en respect van zijn familie, die hem op een bepaalde manier heeft uitgebuit, daar ook geen goed aan gedaan. Het trieste is dat medici zijn meegegaan in zijn gevoel. Wat zijn dat voor artsen die meegaan in dergelijke waanbeelden. Een psychiater was meer op zijn plaats geweest dan een plastisch chirurg.

De mensheid heeft zichzelf in een spagaat gemanoeuvreerd, want enerzijds maken wij onszelf tot eenheidsworst en willen we net zo zijn als ieder ander. Maar op hetzelfde moment willen we anders en vooral uniek zijn, met excessen als gevolg. Bij Michael Jackson nam dit een weerzinwekkende vorm aan, waaraan hij uiteindelijk ten onder is gegaan. Het gedrag en de waanzin van Michael Jackson is onze cultuur geworden. Als we zo door gaan richten we niet alleen onze planeet, maar ook onszelf te gronde. We moeten ons serieus afvragen: “Wat heeft de wereld Michael Jackson aangedaan?”